savurmasına seyirci kalamam! Oraya bir mim koyar içini dışını ortaya
dökerim!
Şurası bilinmeli ki, bir şey “Kur’an metninde” geçiyor/ona dayandırılıyorsa,
tabiri caizse “elime düşmüş” demektir. Eğer bu metinden uzak tutuluyorsa
sorun yok, o zaman isterse “eşeğe” tapsın aldırmam, geçer giderim...
Velhasıl “Kur’an metninde” ne deniyor, benim derdim budur. Boşuna
neden bunlarla uğraşıyorsun denilip durulmasın.
Herkes duysun: Kur’an’ı “mehcur” bırakılmaktan kurtaracağız! Bunun için
memleketin düşünen kafalarını ve parlak beyinlerini bu metin üzerinde
mesaiye çağırıyorum! Çünkü “Kur’an metni” hiç bu kadar cehaletin elinde
kalıp tanınmaz hale gelmemişti...
Şimdi...
Kur’an’da “Hz. Musa ile Bilge kişi kıssası” evet, bir şey anlatıyor. Hem de
çok önemli bir şey anlatıyor.
Bakın nasıl...
Önce bir rivayet:
Semure bin Cündep’ten gelen bir rivayete göre, mescitte bir gün Hz.
Peygamber şunları anlattı:
“Beni iki adamın alarak mukaddes topraklara götürdüğünü gördüm. Gittik
gittik bir yere geldik. Orada ağzından ensesine kadar çengel sokulan
adamlar gördüm. “Bunlar kim?” dedim, “Yürü” dediler... Sonra gittik gittik
bir yere geldik. Orada başı taşla ezilen adamlar gördüm. “Bunlar kim?”
dedim, “Yürü” dediler... Sonra gittik gittik bir yere geldik. Orada tandırda
yanan çıplak kadınlar ve erkekler gördüm. “Bunlar kim?” dedim, “Yürü”
dediler...Sonra gittik gittik bir yere geldik. Orada kanlı bir nehirde çırpınan
adamlar gördüm. “Bunlar kim?” dedim, “Yürü” dediler...Sonra yine gittik
gittik bir yere geldik. Orada ağaçların altında etrafında çocuklarla oturan
bir ihtiyar ve yeşil bahçeli evler gördüm. “Bunlar kim, burası neresi?”
dedim, “Artık yolun sonuna geldik, şimdi dinle...” dediler: İlk gördüğün
yalan söyleyenler, ikinci gördüğün bildiği halde Kur’an ile amel
etmeyenler, üçüncü gördüğün zina yapanlar, dördüncü gördüğün faiz
yiyenlerdi. Bahçede gördüğün ihtiyar İbrahim, etrafındaki çocuklar da
insanların çocuklarıydı. Ben Cebrail’im, bu da Mikail... “Başını yukarı kaldır”
dediler. Başımı kaldırdım, bir de baktım ki üstümde bir bulut dolaşıyor.
Bana “İşte bu da senin evindir” dediler. “Bırakın gireyim” dedim, “Ama
senin tamamlamadığın bir ömrün var, eğer tamamlasaydın girerdin”
dediler.” (Sahih-i Buhari; Kitabu’l-Cum’a, no: 8)...