Is een eenvoudig leven het gemakkelijke antwoord?^2LeVally en haar gezin zijn natuurlijk niet de eersten die de moderne wereld
afwijzen en de voorkeur geven aan een eenvoudiger leven, dichter bij de natuur.
Sinds de beschaving is begonnen zijn er mensen die haar de rug toekeren. Een
van de eerste gedocumenteerde voorbeelden is dat van de Griekse filosoof
Diogenes van Sinope. In de vierde eeuw v.C. deed hij afstand van al zijn
bezittingen en ging hij wonen in een ton op een Atheens marktplein.
De beroemdste persoon die de moderne wereld afwees en pleitte voor een
eenvoudiger leven, was de negentiende-eeuwse Amerikaanse schrijver Henry
David Thoreau. In 1845 was hij gefrustreerd over het moderne leven – vooral
omdat de mensen niet langer zelfvoorzienend waren en heel veel tijd staken in
het zich zorgen maken over wat er ver weg gebeurde. Hij ontvluchtte dit leven
en trok zich terug in de natuur. Niet zo ver, gewoon de bossen in, aan de rand
van de stad waar hij woonde. Daar leefde hij eenvoudig, in een houten hut van
drie bij vier en een halve meter, met een raam aan weerszijden. Hij teelde
groenten. Hij verzamelde wilde appels en kastanjes. Hij zwom in de
nabijgelegen Walden Pond. Hij keek hoe de zon opkwam en onderging. Hij
luisterde naar eekhoorns die over zijn dak scharrelden, blaffende vossen in het
bos, fluitende treinen die verderop langs de kust reden. Hij telde zijn bezittingen.
Daaronder vielen een bed en een tafel, een kop en een lepel, een kan voor olie en
een kan voor stroop, twee messen en twee vorken, drie borden en drie stoelen –
‘Eén voor de eenzaamheid, twee voor vriendschap, drie voor de maatschappij.’
Thoreau was het moderne leven trouwens niet zozeer ontvlucht om te tellen,
zoals de huidige minimalisten doen, maar meer om zich af te vragen waar het
leven eigenlijk om draaide.
Thoreau was waarschijnlijk de meest invloedrijke pleitbezorger voor een
eenvoudig leven. Zijn invloed was zó sterk dat op het moment dat Duane Elgin
begon aan het boek dat nu de bijbel van het moderne eenvoudige leven is, hij het
gevoel had dat hij moest uitleggen dat je om eenvoudig te leven Thoreaus
voorbeeld niet per se hoefde te volgen. Je hoefde dus niet in het bos te gaan
wonen.
Elgins boek Voluntary Simplicity: Toward a Way of Life That is Outwardly
Simple, Inwardly Rich (Houd het simpel: rijk van binnen, eenvoudig naar buiten)
verscheen in 1981, en opnieuw in 1993, en het raakte een gevoelige snaar bij
veel van de overwerkte Amerikanen in die tijd, die ook te veel uitgaven. In het
artikel ‘Is Greed Dead’ (Is hebzucht dood?) dat in 1989 verscheen in Fortune