Χρήστος ΤσουκάληςΈσκισε ένα βαμβακερό πουκάμισο του άντρα της, έκανε
απ’ αυτό επιδέσμους, του έδεσε γύρω γύρω το τραύμα με
προσοχή καταφέρνοντας να σταματήσει την αιμορραγία, μα
τον πόνο τον ένιωθε σαν μια γερή μέγγενη να τον κρατά
καθηλωμένο μη μπορώντας καν να στρίψει.
Ένα μούδιασμα σε όλο το σώμα του, είχε περιορίσει την
αίσθηση της αφής, λες και τον είχαν ποτίσει με κάποια
ναρκωτική ουσία, έμεινε έτσι ώσπου τα μάτια έκλεισαν και
κοιμήθηκε μη μπορώντας να τα κρατήσει άλλο ανοιχτά. Τα
άνοιξε όταν το κουρκούτι ήταν έτοιμο και ο γέρος τον σκού-
ντησε απαλά και με σιγανή φωνή του λέει:
- Ξύπνα να φας,.. θα σε ταΐσει η κυρά.
Το κουρκούτι του φάνηκε πολύ νόστιμο. Με την βοήθεια
της έφαγε αρκετό, ένιωσε τις δυνάμεις του να αναζωογονού-
νται και ετοιμάστηκε ψυχολογικά για κάθε ενδεχόμενο,
ύστερα, ξανά έκλεισε τα μάτια ελπίζοντας πως με τον ύπνο
θα καταλάγιαζε και ο πόνος.
Είχε ελαφρύ ύπνο, ξυπνούσε κάθε φορά, που, πότε ο γέ-
ρος, πότε η γριά φορτώνανε τη φωτιά με ξύλα για να είναι
το καλύβι ζεστό. Συνάμα φρόντιζαν να είναι καλά σκεπα-
σμένος.
Του φερνότανε σαν να ήταν δικό τους παιδί, αυτό τον έκα-
νε να αισθάνεται σιγουριά, μια βεβαιότητα, και ενίσχυε την
ελπίδα πως όλα θα κυλούσαν ομαλά.
Κατά τις πρωινές ώρες έπεσε σε βαθύ ύπνο, όταν ξύπνησε
η γυναίκα είχε ετοιμάσει πηχτό τραχανά για όλους. Με την
βοήθεια του άντρα της τον σήκωσαν, τον βάλανε να καθίσει
σε ένα σκαμνί με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο, του
γέμισε ένα ξύλινο τσανάκι, και με ένα ξύλινο κουτάλι προ-
σφέρθηκε να τον βοηθήσει να φάει.