Model przywództwa LJI 2 koncentruje się na sposobach, za pośrednictwem których
lider stawia czoła sytuacjom decyzyjnym w odniesieniu do zespołu, któremu chce przewodzić
lub na który chce mieć wpływ. Opiera się na osądzie menedżerskim decydującym, który styl
kierowania będzie najbardziej skuteczny w określonych okolicznościach^147.
McKee ....................................................................................................................................8 3.1.7. Koncepcja Emocjonalnego Przywództwa („Resonant Leadership”) – Golemana, Boyatzisa i
Boyatzisa i McKee
Warto również podkreślić, iż zagadnienie trafności osądu menedżerskiego w zakresie
wyboru stylu kierowania adekwatnego do sytuacji, zostało także podjęte w ramach koncepcji
autorstwa Golemana, Boyatzisa i McKee („Resonant Leadership”).
W ujęciu autorów, efektywność liderską osiągają menedżerowie zdolni do elastycznego,
adekwatnego do sytuacji wykorzystywania zdefiniowanych w ramach koncepcji – sześciu
stylów kierowania (wizjonerskiego, treningowego, afiliacyjnego, demokratycznego,
nadającego tempo, dyktatorskiego )^148.
Autorzy nie prezentują jednak szczegółowych zasad ułatwiających menedżerom
przeprowadzenie trafnego osądu menedżerskiego, akcentują natomiast znaczenie w tym
względzie, kompetencji emocjonalnych wchodzących w zakres inteligencji emocjonalnej.
Jest to zatem pośrednie wskazanie na związek pomiędzy trafnością osądu
menedżerskiego w kontekście adekwatności doboru stylu kierowania, a emocjonalnymi
kompetencjami liderów.
Autorzy zwracają uwagę, iż konsekwentne rozwijanie kompetencji emocjonalnych
wchodzących w zakres inteligencji emocjonalnej przekłada się na zwiększanie elastyczności w
zakresie trafności doboru stylu kierowana adekwatnego do wymagań sytuacyjnych^149.
Autorzy podkreślają, iż trafność osądu menedżerskiego w zakresie adekwatności
wyboru stylu kierowania jest kompetencją trenowalną i wskazują na model samodoskonalenia
147
Faraci, P., Lock, M., Wheeler, R. „Assessing leadership decision-making styles: psychometric properties of
the Leadership Judgement Indicator”., Psychology Research and Behavior Management, 6/2013., s. 117 148.
Goleman, D., Boyatzis, R., McKee, A. „Primal Leadership: The Hidden Driver of Great Performance”,
Harvard Business Review, 2001., s. 149 73 - 78.
Tamże, s. 108.