albo spełnienie kryteriów doskonałości), zaangażowanie (integrowanie,
utożsamianie swoich celów z celami organizacji bądź grupy), inicjatywę
(gotowość do wykorzystania szans i nadarzających się okazji), optymizm
(wytrwałość w dążeniu do zamierzonego celu, pomimo przeszkód, trudności i
niepowodzeń). Kompetencje społeczne – odwołujące się do umiejętności adekwatnego zarządzania
emocjami w relacjach społecznych, uświadamiania sobie stanów emocjonalnych
przeżywanych przez innych oraz kompetencji perswazyjnych związanych z
budowaniem relacji, wywieraniem wpływu, empatyczością, tworzeniem więzi i
efektywnością współpracy w grupie. W strukturze kompetencji społecznych
wyróżniamy:
o Empatię – uświadamianie sobie stanów emocjonalnych, potrzeb, niepokojów
innych ludzi, na którą składają się: rozumienie innych (wyczuwanie uczuć i
punktów widzenia (przekonań) innych ludzi oraz aktywne zainteresowanie ich
troskami, zmartwieniami, niepokojami), doskonalenie innych (wyczuwanie u
innych potrzeb rozwojowych, doskonalenie ich zdolności, podnoszenie
kompetencji), n astawienie usługowe (zdolność do rozpoznawania oczekiwań i
potrzeb innych ludzi oraz umiejętność ich zaspokojenia), wspieranie
różnorodności (angażowanie osób o różnych cechach i dyspozycjach w celu
osiągania zamierzonych celów), świadomość polityczną (rozpoznawanie
klimatu emocjonalnego grupy i specyfiki relacji wśród osób sprawujących
kierownicze funkcje).
o Umiejętności społeczne – umiejętność wzbudzania u innych pożądanych
reakcji, n które składają się: w pływanie na innych (opanowywanie metod
skutecznej perswazji), porozumienie (słuchanie bez uprzedzeń i generowanie
przekonywujących komunikatów), łagodzenie konfliktów (podejmowanie
mediacyjnej roli w sporach i konfliktach), przewodzenie (inspirowanie,
kierowanie jednostkami i/lub grupami), katalizowanie zmian (inicjowanie zmian
i/lub zarządzanie nimi), t worzenie więzi (budowanie i pielęgnowanie relacji z
innymi), w spółpraca (praca z innymi dla osiągnięcia wspólnego celu),