W krainie nienawiści

Wiedziałam, że nie brzmię przekonująco. Każda normalna osoba już dawno rozpłakałaby się na moim miejscu. Ale nie ja. Ja byłam zb ...

usiłując zregenerować siły, bądź też siedzieć, patrząc w okno i podziwiając widoki. Widoki w tej części kraju, zwłaszcza przy gł ...

Po chwili skręciliśmy w jakąś leśną drogę. Gdyby Alfred nie miał GPS-a, dziwiłabym się, jak znalazł ją w tej ciemności. Wokół na ...

Witaj Alexo – wyciągnął do mnie rękę. – Jestem Derek. Przewodniczący Działu Bezstronnej Inwestygacji Alergii Społecznej w główn ...

A ile nas tutaj w ogóle jest? Oprócz ciebie, Felixa i Violetty – zaczął wymieniać Derek – ja, ta trójka lekarzy, których tu wid ...

nad naszymi głowami pojawiły się ogromne, zastygłe w bezruchu śmigła. Do wejścia prowadziły rozłożone schody. Zatrzymałam się pr ...

Wymieniłyśmy z Violettą kilka pełnych niepokoju uwag i po chwili wszedł do nas Felix. Następnie zobaczyliśmy, jak Alfred, Eleono ...

szybko. Zwłaszcza dla ciebie, Alexo – mężczyzna spojrzał na mnie. – Ale dostaliśmy pewien sygnał od współpracujących z nami dzik ...

Poczułam nagle obawę przed byciem operowaną przez tego lekarza i postanowiłam nie odzywać się już więcej nie pytana. I tak zresz ...

normalnego ręcznika. O prysznicu natomiast mogłam sobie jedynie pomarzyć. Dostaliśmy na szczęście wodę do picia, ale jak się póź ...

ROZDZIAŁ XIII – OLA ZACZYNA NOWE ŻYCIE Kiedy stanęliśmy na ziemi, było nadal tak samo ciemno, jak kiedy startowaliśmy, i w zasad ...

zlewał się niezwykle z resztą gór, prawdopodobnie dlatego, że w ciemności nocy i z tak dużej odległości nie byliśmy w stanie ujr ...

Mówienie o otoczeniu zawsze było prostsze od mówienia o swoich odczuciach. Nie byłabym jednak sobą, gdybym na tym się zatrzymała ...

samopoczucia, nie mogłam pohamować radosnej ekscytacji na myśl o zwiedzeniu tego niezwykłego miejsca od środka. Najlepiej w poje ...

różniły się szczególnie od reszty ludzi. Nie mieli Plakietek, to jasne. Zdziwiło mnie, jak niewielu z nich miało jednak czerwone ...

szybko, że nigdy nie byliśmy w stanie spojrzeć na siebie w tym samym momencie i nie wiedziałam, na ile było to celowe, a na ile ...

komunikacyjna była z reguły bezpieczna, ale nigdy nie było wiadomo, jak głęboko dokopią się władze. Dowiedzieliśmy się zatem, że ...

Nikt nie powiedział na ten temat już nic więcej i powoli zaczę ły się przedstawiać kolejne osoby. Reszta alergików była w podobn ...

którym się znajdowaliśmy, mogłabym uwierzyć, że była zwyczajną obywatelką. W miarę jak mówiła, zauważałam jednak coraz więcej za ...

Dzień dobry – powiedziała, spoglądając w stronę Dagmary i Dereka. – Przepraszam za spóźnienie. Dzień dobry, Stello – powiedział ...